Nowotarscy policjanci na Manewrach Poszukiwawczo-Ratowniczych
25 maja – tego właśnie dnia na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego. Ustanowiony w celu uczczenia pamięci zaginionego 25 maja 1979 roku, 6-letniego Etana, którego tajemnicze zniknięcie poruszyło nie tylko całą społeczność Stanów Zjednoczonych, ale i cały świat. Także po to, abyśmy pamiętali o wszystkich nieodnalezionych do dziś dzieciach i zrobili wszystko, aby skala tego zjawiska była jak najmniejsza.
Zaginięcia osób małoletnich w roku 2016 – skala zjawiska, przyczyny:
Ogólna liczba osób zaginionych w 2016 roku |
Liczba małoletnich osób zaginionych |
Liczba małoletnich osób odnalezionych | ||||
0-6 lat |
7-13 lat |
14-17 lat |
0-6 lat |
7-13 lat |
14-17 lat | |
19 453 |
490 |
980 |
5 476 |
492 |
1 000 |
5 477 |
W 2016 roku Policja odnotowała 19 453 zaginięć osób, z czego 6 946 stanowiły dzieci poniżej 18 roku życia. Liczba ta utrzymuje się na podobnym poziomie od kilku lat. Warto tutaj podkreślić, że większość z nich wraca do domu cała i zdrowa.
Jak widać na podstawie przytoczonych danych, spośród wszystkich zaginięć małoletnich 490 przypadków dotyczyło dzieci do 7 roku życia, gdzie zdecydowanie najczęstszą przyczyną zaginięć był brak należytej opieki ze strony dorosłych. Wśród tej najmłodszej grupy wiekowej dominującym zjawiskiem są także tzw. porwania rodzicielskie. Fundamentem tych spraw jest najczęściej konflikt między rodzicami, którzy nie bacząc na dobro dziecka, prowadzą ze sobą otwartą wojnę.
W samym 2016 roku odnotowano 595 zaginięć osób małoletnich związanych z porwaniem rodzicielskim. Zdarza się, że jedno z rodziców tak skutecznie ukrywa się z dzieckiem, że drugi rodzic, mając pełnię praw rodzicielskich, nie ma z nim kontaktu przez kilka miesięcy czy nawet wiele lat.
Najliczniejszą grupę zaginionych małoletnich stanowią dzieci w wieku od 14 do 17 lat – w roku 2016 odnotowano 5 476 takich zaginięć. Głównym ich powodem były celowe ucieczki z domów rodzinnych, domów dziecka i czy różnego rodzaju placówek opiekuńczo-wychowawczych. Zdarza się, że pomimo dużego zaangażowania w odnalezienie zaginionego nastolatka nie tylko samej Policji, ale także innych podmiotów czy osób, młody człowiek ucieka wielokrotnie i ukrywa się. Czasem okoliczności wskazują na wsparcie „uciekiniera” ze strony swojej biologicznej rodziny, nie zgadzającej się z decyzją o umieszczeniu dziecka w ośrodku, czy w rodzinie zastępczej. Warto jednak podkreślić, że zazwyczaj za każdą sprawą związaną z ucieczką osoby małoletniej kryje się dużo większy i złożony problem, wymagający nie tylko działań samej Policji ale kompleksowego, instytucyjnego podejścia gwarantującego dziecku bezpieczne, pełne miłości i akceptacji dzieciństwo, a także okres dorastania. Wiele zależy od dorosłych, od tego ile czasu i uwagi poświęcają swoim dzieciom i jak ukształtowane zostaną relacje z nimi.
W przypadku małych dzieci najczęściej wystarczy zadbać o ich bezpieczeństwo. Nie dopuścić do sytuacji zagubienia czy związanego z nim ryzyka stania się przez dziecko ofiarą wypadku losowego lub, co na szczęście dzieje się o wiele rzadziej, zdarzenia kryminalnego.
Każde zaginięcie jest inne, istnieje wiele przyczyn i powodów, dla których giną małoletni. Każda z takich spraw jest rozpatrywana i prowadzona przez Policję indywidualnie. Pocieszający jest fakt, że większość z tych zdarzeń znajduje pomyślny finał - 95% zaginionych dzieci w ciągu 7 dni trafia z powrotem do swoich domów.
Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego 2017.
Tradycyjnie już Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji zaangażowało się w uczczenie tego dnia w szczególny sposób. Jedną z inicjatyw przygotowanych z tej okazji były zorganizowane w dniach 12-14 maja 2017 r. „IV Ogólnopolskie Manewry Poszukiwawczo-Ratownicze Kampinos 2017”.
Współorganizatorami przedsięwzięcia w tym roku byli przedstawiciele: Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, Grupy Ratownictwa PCK Warszawa, Jednostki Ratownictwa Specjalistycznego S12 oraz Grupy Poszukiwawczej OSP Jabłonna.
Ćwiczenia te zgromadziły w tym roku aż 260 uczestników, reprezentujących obok Policji, wszystkie podmioty zainteresowane poszerzaniem wiedzy oraz pogłębianiem doświadczeń w dziedzinie poszukiwań osób zaginionych. Należy tu wymienić Grupy Ratownicze Polskiego Czerwonego Krzyża: z Bydgoszczy, Olsztyna i Trójmiasta, Grupy Ratownictwa Medycznego PCK z Wrocławia, Stowarzyszenie Cywilnych Zespołów Ratowniczych z Psami STORAT, przedstawiciele Śląskich Zespołów Poszukiwawczo – Ratowniczych Silesia SAR K9, jednostek OSP w Nowym Dworze Mazowieckim i Lipkach, Grupy Ratownictwa Stowarzyszenia Pomocy Rodzinie Nadzieja i w końcu policjanci z Nieetatowej Grupy Poszukiwawczo – Ratowniczej z KPP w Nowym Targu.
W charakterze obserwatorów na ćwiczenia zaproszono również reprezentantów Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu m. st. Warszawy, Komendy Wojewódzkiej i Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie, Fundacji Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych ITAKA oraz Centrum Informacji Kryzysowej Polskiej Akademii Nauk.
Tradycyjne już aktywnymi uczestnikami ćwiczeń byli również studenci kierunku Bezpieczeństwo Wewnętrzne Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, którzy weszli w skład zespołów poszukiwawczych i mieli okazję praktycznego sprawdzenia wiedzy nabytej podczas studiów w ramach realizacji przedmiotu „Wybrane aspekty prowadzenia przez Policję poszukiwań osób zaginionych”.
Dodatkowo w manewrach wzięli udział policjanci z Oddziału Prewencji Policji Komendy Stołecznej Policji oraz funkcjonariusze z wydziałów kryminalnych jednostek podległych KSP.
W pierwszym dniu wszyscy zainteresowani mogli pogłębić swoją wiedzę i umiejętności w różnych dziedzinach tematycznie związanych z poszukiwaniem osób zaginionych, w tym z zakresu wykorzystania kamer termowizyjnych, ratownictwa medycznego czy wziąć udział w grze terenowej dla nawigatorów.
Kolejne dwa dni poświęcono na symulacje terenowe akcji poszukiwawczych z udziałem niemal wszystkich uczestników manewrów. Dwa zorganizowane na miejscu sztaby dowodziły prowadzonymi poszukiwaniami, sprawnie rozdzielając zadania pomiędzy ćwiczących. Działania poszukiwawcze prowadzono zarówno w porze dziennej jak i nocnej wykorzystując różne metody i techniki poszukiwań.
Dodatkową atrakcją przygotowaną dla uczestników była prezentacja specjalistycznego sprzętu przydatnego w szczególności podczas poszukiwań terenowych, takiego jak pojazdy akumulatorowe typu swincar czy tzw. drony.
Wszyscy uczestniczący w tym wydarzeniu, zgodnie przyznali, że przeprowadzone manewry stanowiły bardzo ważny element zarówno szkoleniowy wszystkich zaangażowanych w poszukiwanie osób zaginionych, pozwalając na doskonalenie umiejętności i wzmocnienie współpracy na tym polu a także, co równie ważne, integrację środowisk zainteresowanych rozwojem swoich kompetencji w ww. dziedzinie.
Z pewnością nie była to ostatnia tego rodzaju inicjatywa organizowana przez Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji.
Konferencja „Współpraca i wymiana informacji w zakresie osób zaginionych, nowe technologie”.
23 maja br. w Zielonce z kolei zainaugurowano dwudniową konferencję pt. „Współpraca i wymiana informacji w zakresie osób zaginionych, nowe technologie”, współorganizowaną przez Biuro Kryminalne Komendy Głównej Policji, Biuro Międzynarodowej Współpracy Policji Komendy Głównej Policji oraz Stowarzyszenie Ekspertów Bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej.
Celem konferencji była wymiana doświadczeń w zakresie poszukiwań osób zaginionych oraz doskonalenie umiejętności Policji w podejmowaniu zorganizowanych działań poszukiwawczych, m.in. poprzez wdrażanie nowych technologii i zapoznawanie się z badaniami naukowymi w tym zakresie.
Podczas konferencji poruszane były zagadnienia dotyczące m.in.: roli poszczególnych służb Policji w procesie poszukiwawczym, współpracy Policji ze Strażą Pożarną i innymi organizacjami ratowniczymi, możliwości wykorzystania Internetu i nowych technologii w poszukiwaniu osób zaginionych, sposobów wykorzystania psów policyjnych i ratowniczych w czynnościach poszukiwawczych za osobą zaginioną.
W przedsięwzięciu wzięło udział ok. 100 osób reprezentujących Policję, Państwową i Ochotniczą Straż Pożarną, Główny Inspektorat Transportu Drogowego, Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Uniwersytet Warszawski, organizacje pozarządowe zajmujące się problematyką osób zaginionych.
Tekst i zdjęcia: Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji.